Wat te doen in Venetië? De mooiste bezienswaardigheden en beste tips

Het water klotst zachtjes tegen de zwarte, glanzende boeg van de gondel. De gondelier laat deze vakkundig door het water glijden. Boven hem torent de witte brug waar gevangenen hun laatste blik over de lagune mochten werpen. Wat te doen in Venetië, de magische Italiaanse stad op het water?

Veel mensen die naar Venetië zijn geweest waren niet erg onder de indruk van de stad en zien vooral de grote groepen toeristen. Zelf was ik, na mijn bezoek met mijn ouders, wel meteen verliefd op de schoonheid van Venetië. Ondanks de vele mensenmassa’s. Omdat mijn vriend Hugo tot de eerste groep behoorde wilde ik hem graag overtuigen dat Venetië terecht één van mijn lievelingssteden is. En dat is gelukt!

Met een beetje geschiedenis en wat geheimen omtrent de drukte hoop ik jou te helpen, zodat ook jij ziet hoe betoverend mooi deze drijvende stad is.

Hoe kom je in Venetië?

Het bijzondere van deze stad op het water is dat ze niet toegankelijk is voor auto’s. Logisch, want Venetië bestaat uit maar liefst 118 eilanden. En alsof dat nog niet genoeg is, ook maar liefst 438 bruggen!

Je kunt Venetië daarom het best bereiken met het openbaar vervoer, hoewel je ook aan de rand van de stad kunt parkeren.

Met de trein naar Venetië

Veruit de meeste mensen nemen de trein naar Venetië. Station Santa Lucia zit op loopafstand van het centrum van Venetië, waardoor de trein een heel goede optie is. Ook zit er een vaporettohalte vlak voor het treinstation. Deze heet Ferrovia.

Je kunt de trein naar Venetië nemen vanuit de omgeving, maar ook vanuit veel andere Italiaanse steden rijdt er een trein naar de lagunestad.

Met de bus naar Venetië

Wij verbleven op een camping in Venetië, maar wel eentje buiten de stad. Camping Serenissima was een heerlijke plek. Je kunt met de boot naar de stad, maar dit is vrij prijzig. Wij kozen daarom voor de bus. Deze bussen zijn inbegrepen in je OVkaart van Venetië als je die neemt. Maar ook zonder zijn ze erg goed betaalbaar.

De bus zet je af op het busstation, een plein. Vanaf hier loop je zo de stad in of stap je op een vaporetto.

Met de auto naar Venetië

Je kunt ook met de auto naar Venetië rijden. Er is één brug die Venetië verbindt met het vasteland. Deze ga je dan over. Je hebt vervolgens twee opties om de auto te parkeren.

Tronchetto Parking

De goedkoopste optie is één van de parkeergarages op het eiland Tronchetto. Omdat de cruiseterminal hier vlakbij is zitten de parkeergarages goed aangesloten op het openbaar vervoer. Zo kun je bijvoorbeeld de vaporetto nemen. Deze gaat vanaf hier rechtstreeks naar o.a. het San Marcoplein.

Parkeren kost hier €22,00 per dag. Als je langer dan 3 uur parkeert betaal je altijd dit tarief.

Piazzale Roma

Het is ook mogelijk om te parkeren in één van de garages bij Piazzale Roma. Deze parkeergarages zijn dichterbij het centrum. Het is op loopafstand van het treinstation en vaporettostop Ferrovia. Daarmee kun je ook naar het centrum lopen.

Parkeren kost ongeveer 35 euro per dag als je hier parkeert.

Vervoer in Venetië

In Venetië zelf rijden geen auto’s of bussen. In plaats daarvan verplaatst men zich per boot. De makkelijkste manier is de vaporetto. Dit is eigenlijk een soort waterbus. Er zijn verschillende lijnen en meerdere haltes door de hele stad.

Om gebruik door toeristen wat te ontmoedigen zijn enkele ritjes heel erg duur. Deze kosten maar liefst €7,50 per persoon. Het is dus niet echt aan te raden hiervoor te gaan, tenzij je echt een lange rit wilt maken. Eigenlijk alles in Venetië is goed te lopen.

Toch gebruik maken van de vaporetto? Overweeg dan een kaart voor 24 uur (21 euro), 48 uur (30 euro) of 72 uur (40 euro). Je kunt zelf uitrekenen hoeveel ritjes je moet maken om dit eruit te halen. Wij hadden een ticket voor 48 uur tijdens onze drie dagen in Venetië.

Je kunt met dit ticket ook gebruik maken van de vaporetto naar de andere eilanden, zoals ik verderop bespreek.

Stukje geschiedenis van Venetië

Venetië was ooit een moeras. Het is nogal moeilijk bouwen op dergelijke grond, dus de stad staat op palen. Dit werd gedaan op een specifieke houtsoort. Een gouden vondst: het blijkt dat deze houtsoort zonder zuurstof versteend. Om die reden staat Venetië nog altijd stevig.

Elk eiland was een eigen gemeenschap met eigen voorzieningen, want de grote hoeveelheid bruggen is pas in de 9e eeuw gekomen. Zo had elk eiland een katholieke kerk. Om vers drinkwater te hebben (het lagunewater is zout) had elk eiland een cisterne (waterkelder). Door een ingenieus systeem wordt het regenwater hierin gezuiverd tot drinkwater. Dit is enkele jaren terug getest en volgens deze experts is het water uit de cisternes nog altijd drinkbaar. Er waren ruim 7000 cisternes, waar er nog 2000 van over zijn. De rest is in de 19e en 20e eeuw gestolen.

De huizen op de eilanden grensden allen aan het water, want al het vervoer ging over het water. De campo in het midden, nu een plein, was vaak een veld waarop gewassen groeiden en waar varkens op stonden. Logischerwijs was de hoofdingang van een huis dus aan het water en de dienstingang grensde aan de niet al te schone campo.

Je kunt nog steeds zien waar vroeger een kerk heeft gestaan (of nog staat): deze pleinen hebben ‘Campo S.’ in de naam.

Gondels in Venetië

Er zijn nu ongeveer 300 gondels in Venetië. Vroeger waren dit er wel tienduizend! De gondola was namelijk een privévoertuig. Ze werden flink uitgedost. Op den duur ging dit wel heel ver: ze werden bekleed met goud, er kwamen hutjes op en ga zo maar door. Bij wet werd verplicht dat alle gondels zwart moesten zijn. Dit is nog steeds zo bij de gondels die worden gebruikt voor toeristische ritjes. Als je een privégondel hebt mag je er inmiddels weer mee doen wat je wilt, maar de rijke Venetianen hebben tegenwoordig meer een soort watertaxi of motorboot en geen trage gondola.

Venetië als rijke handelsstad

Al heel vroeg in de geschiedenis begon Venetië met handel. Hoewel landbouw vaak de logische keuze was konden de Ventianen niet anders: landbouw op de eilanden was geen optie. in de 9e en 10e eeuw werd de vloot steeds sterker. Venetië werd een handelspunt tussen oost en west.

In de vijftiende eeuw kwam er een einde aan de bloeiende handel. Eerst namen de Turken Constantinopel in, waardoor handel met de zijderoute moeilijker werd. En dat werd niet beter met de komst van een nieuwe route naar Indië, ontdekt door de Portugees Vasco da Gama. Het werd goedkoper om producten te kopen die via deze route aangeschaft waren.

Dit was echter niet per se een heel groot drama voor Venetië zelf. Door de grote rijkdom die ervoor was opgebouwd braken er een gouden tijd aan voor kunst en architectuur, die maar liefst drie eeuwen duurde.

Op 12 mei 1797 veroverde Napoleon Venetië. Hiermee kwam er een einde aan de duizend jaar lange onafhankelijkheid van de stad. Later dat jaar deed hij het over aan Oostenrijk. Dit bleef zo tot Venetië zich in 1866 aansloot bij het koninkrijk Italië.

Wat te doen in Venetië?

Dan is het nu tijd voor al mijn tips voor Venetië! Eén van de mooiste steden in de wereld, mits je een beetje van de gebaande paden gaat. Ik geef je een korte uitleg over de verschillende wijken en neem je dan mee in deze magische stad.

Wijken in Venetië

Venetië is verdeeld in 6 wijken, ookwel sestieri genoemd. De stad wordt gesplitst door Canal Grande, het bekendste water dwars door de stad. Aan beide zijden van de Canal Grande zijn drie sestieri. Aan de ene zijde heb je Cannaregio (mijn favoriet), Castello en San Marco (waar de meeste bezienswaardigheden zijn). Aan de andere zijde heb je Dorsoduro, Santa Croce en San Polo. Het is handig deze namen te kennen als je de stad bezoekt.

Musei di Piazza San Marco card

Dit combiticket is geldig voor meerdere bezienswaardigheden op het San Marcoplein. Dit betekent dat je het kunt gebruiken voor zowel het Paleis van de Doge als voor Museo Correr. Zover ik kon vinden is dat altijd het geval als je een ticket wilt voor het Paleis van de Doge, dus dan kun je er maar beter meteen gebruik van maken. Het ticket kost 30 euro en kun je online bestellen of ter plekke kopen.

Museum Pass

Ben je van plan meerdere musea te bezoeken? Bijvoorbeeld het Paleis van de Doge, maar ook andere musea op Murano en Burano. Dan kun je het beste kiezen voor de Museum Pass. Deze kost 41 euro.

Je hebt dan toegang tot de volgende musea: Paleis van de Doge, Museo Correr, Archeologisch Museum, Biblioteca Marciana, Ca ‘Rezzonico, Palazzo Mocenigo Museum, Casa di Carlo Goldoni, Ca’ Pesaro, Murano Glass Museum, Burano Lace Museum, Museum of Natural History, Palazzo Fortuny.

Bezienswaardigheden in Venetië

Dan is het nu tijd voor het belangrijkste: wat te doen in Venetië? Je kunt zelf kiezen wat je wilt doen, afhankelijk van hoe lang je in de stad blijft. Dit is een verzameling van mijn favoriete bezienswaardigheden in Venetië.

Mijn grootste tips om van Venetië te genieten en niet te verdrinken in de drukte:

• Verdwaal! Verdwijn zo snel mogelijk van de routes tussen het treinstation, de Rialtobrug en het San Marcoplein. Als je hier loopt zul je overlopen worden. Maar sla twee keer de hoek om en je kunt zomaar alleen staan.
• Eten in Venetië kan duur zijn. Ik heb begrepen dat dit tegenwoordig wel gereguleerd is, men kan niet zomaar de hoofdprijs vragen. Goedkoop is het niet, maar wij vonden het goed te doen. Om te besparen kun je eten in een rustigere wijk. Of doe boodschappen en houd een picknick! Let wel op dat je alleen op bankjes mag zitten, niet gewoon op straat.

San Marcoplein

Serieus, de meest cliché plek staat boven de lijst? Zeker, maar ik raad je aan niet te stoppen met lezen. Hoewel dit natuurlijk de bekendste plek van de stad is komt dit omdat er meer dan genoeg te zien is. Het is dus zeker een stop waard.

Het San Marcoplein (of Piazza San Marco) ligt aan het water. En dan niet één van de vele kanalen van Venetië, maar een groot water. Vanaf hier heb je uitzicht op het tegenoverliggende eiland en zie je rijen met gondels.

Maar het San Marcoplein ligt niet alleen áán het water, maar ook deels eronder. Dit is één van de laagste punten van Venetië, waardoor het geregeld overstroomt. Als het water hoog staat zie je regelmatig plassen op het plein staan. En nee, dit komt niet van de regen, maar van het water dat van onderaf omhoog komt. In de winter loopt dit plein vaak helemaal onder.

Waarom heet dit plein het San Marcoplein?

San Marco is de patroonheilige van Venetië. En dat is hij niet zomaar! Voorheen was St. Theodore de patroonheilige, toen Venetië nog onder Byzantijns gezag was. In 828 stalen de Venetiërs het lichaam van de heilige San Marco uit Alexandrië en namen het mee terug naar de stad. De San Marco-basiliek, één van de bekendste bezienswaardigheden in Venetië, werd speciaal gebouwd rondom het lichaam (de relieken). Dit verhaal is ook terug te zien in de mozaïeken boven de deuren van de kerk.

Basilica di San Marco

De San Marco-basiliek is één van de mooiste kerken die er is. Tenminste, als je van mozaïek houdt. Ik kwam er in Ravenna achter dat ik mozaïek echt eindeloos fascinerend vind, dus ik was zeer in mijn nopjes met de de gouden plafonds in Basilica di San Marco.

Er zullen mensen zijn die de kerk instappen en zeggen dat het kitsch is. Dat snap ik heel goed, want het is ook allemaal heel erg overdreven. De weldaad aan goud is belachelijk. Maar pak de gratis audiotour van Rick Stevens erbij (deze kun je gratis downloaden in een podcastapp zoals Apple Podcasts) en bekijk wat je daadwerkelijk kunt zien. Ik vond het prachtig.

Om de kerk in te kunnen betaal je een klein bedrag. Links naast de kerk (als je er met je gezicht naartoe staat) aan de overkant van de uitgang is een kantoortje waar je skip the line-tickets kunt kopen. Deze zijn wel tweemaal zo duur als een normaal ticket. Op een drukke dag wellicht wel de moeite. Maar let wel op dat de rij vaak korter is dan je denkt!

Let op: om de kerk binnen te mogen moeten je schouders bedekt zijn en ook moet je tot de knieën bedekt zijn. Zowel mannen als vrouwen! Neem dus iets van een sjaal mee om rond je middel te binden als je een korte broek draagt.

Binnen is het betalen echter nog niet voorbij, want voor enkele bezienswaardigheden moet je een extra ticket kopen. Zelf heb ik dit niet gedaan, want er is genoeg te zien zonder dat je nog extra naar het altaar gaat kijken.

Paleis van de Doge (Palazzo Ducale)

Ik hou van paleizen. Dan doen meer mensen, maar ik houd er écht van. Ik dwaal eindeloos door zalen en geniet van deurknoppen, meubels en wild behang. Het kan mij niet gek en overdreven genoeg. Gelukkig weet Hugo dit en heeft hij genoeg geduld om lekker op een bankje mensen te kijken terwijl ik fresco’s bewonder.

Het Paleis van de Doge is er eentje om van te dromen als je ook van paleizen houdt. De zalen worden steeds mooier, met waanzinnige kunstwerken op de muren en plafonds. Ik kon er geen genoeg van krijgen.

En alsof dat allemaal niet genoeg was.. mochten we de Brug der Zuchten oversteken! Dit wilde ik supergraag. Een gids achter ons was megaongeduldig terwijl ik door het raampje over de lagune staarde, maar dat heb ik lekker genegeerd. Ik vond het fascinerend om het beroemde bruggetje over te steken en de gevangenissen te bekijken. En je mag ook terug!

Toptip: een ticket voor het Paleis van de Doge is meteen een combiticket voor het hele San Marcoplein. Dit bevat dus ook het Museo Correr aan het San Marcoplein, tegenover de basiliek. Dat betekent dat je het ticket ook kunt kopen in dit museum. En daar is het echt vele malen rustiger dan bij het paleis, waar vaak een ellenlange rij staat. En met dit gekochte ticket kun je zo de rij passeren. Vooraan, bij de ingang, splitst de rij zich op tussen mensen zonder ticket (iedereen in de rij) en mensen met ticket (jij dus). Wij stonden binnen twee minuten binnen!

Online tickets kopen voor Palazzo Ducale

Geen zin om moeite te doen? Koop dan online tickets voor Palazzo Ducale, zodat je sowieso niet in de rij hoeft te staan. Als je zeker weet dat je een bepaalde dag wilt gaan omdat je maar kort in Venetië bent zou ik dit zeker doen, want het bespaart je een hoop tijd!

Campanile (toren)

Deze toren van 99 meter hoog kun je niet gemist hebben. Hij staat op het San Marcoplein en is een echte eyecatcher. De toren heeft door de jaren heen vele uiterlijken gehad. Het begon als een vuurtoren, maar werd steeds gemoderniseerd. De laatste wijzigingen werden gedaan in de zestiende eeuw.

In 1902 stortte de Campanile in. Er werd besloten de toren te herbouwen in dezelfde stijl. Tegenwoordig kun je de toren op voor een schitterend uitzicht over Venetië. Zelf raad ik echter een ander uitzicht aan in dit lijstje waarbij je deze iconische toren ook ziet.

Museo Correr

Dit museum ligt pal tegenover de San Marcobasiliek aan de westkant van het plein. Dit gebouw werd neergezet door Napoleon en tegenwoordig zitten er meerdere musea in, waaronder Museo Correr. Dit is duidelijk voor de liefhebber, want het is er een stuk rustiger dan op andere plekken op en aan het plein. Zelf vond ik het wel fijn om doorheen te dwalen en door de ramen naar buiten te gluren. Maar als je geen geschiedenisliefhebber bent is het geen absolute must.

Museo Correr zit inbegrepen in het ticket voor het hele San Marcoplein. Dit is dus mijns inziens de beste plek om jouw ticket te kopen, of je nu wel of niet uitgebreid het museum zelf ingaat. Je loopt zoals gezegd zo door bij Palazzo Ducale.

Free walking tour San Marcoplein

Meer leren over het San Marcoplein? Dan raad ik je aan om een free walking tour te doen. Het is een bijzondere versie, want je loopt eigenlijk helemaal niet ver. Je blijft de hele tijd op het San Marcoplein. Je leert alles over de gebouwen. De afbeeldingen op de kerk, de geschiedenis. Ik vond het echt ontzettend interessant!

Omdat Venetië een populaire bestemming is moet je de tour reserveren. Het is wel nog steeds het bekende concept, dus reserveren is gratis. Je betaalt na afloop wat je het waard vond.

Scala Contarini del Bovolo

Je kunt Venetië bewonderen van de campanile op het San Marcoplein, maar je kunt ook kiezen voor een andere uitkijktoren. Mijn favoriet was Scala Contarini del Bovolo.

De toren is onderdeel van Palazzo Contarini del Bovolo. In de vijftiende eeuw werd Pietro Contarini de eigenaar van het gebouw. Hij liet het moderniseren in Renaissancestijl. Het meest opvallend is de spiraalvormige trap die toegang geeft tot een mooi uitkijkpunt. Bovolo betekent slak Venetiaans dialect, toepasselijk voor de vorm van de trap.

Het bezoek gaat in tijdvakken. Je wordt binnengelaten met je ticket (of kunt er eentje kopen) en mag dan de toren op. Op de tussenliggende verdiepingen zijn exposities te zien in het palazzo zelf. Na een halfuur is het bezoek voorbij en mag de volgende groep naar binnen.

Tickets kopen voor Scala Contarini del Bovolo

Het is mogelijk om een ticket ter plekke te kopen, maar omdat ze steeds maar een beperkt aantal bezoekers toelaten is het vaak vol. Van tevoren boeken is dus een aanrader. Je kunt makkelijk online boeken voor Scala Contarini del Bovolo, ik deed dat op mijn telefoon enkele uren voor mijn bezoek.

Geen creditcard bij de hand? Voor een paar cent meer kun je ook met iDeal betalen door online te boeken via deze website. Dat scheelt gedoe als je bijvoorbeeld je creditcardnummer niet weet. En deze site is betrouwbaar voor tickets, geen zorgen.

• Toegansprijs: €8,00 per persoon
• Openingstijden: van 10.00 tot 18.00 uur (openingstijden soms korter in de winter)
• Wijk: San Marco

Free walking tour

Eén van de manieren om de magie van Venetië écht goed te kunnen ervaren is door de stad beter te begrijpen. Dat kan door mijn uitleg over de geschiedenis aan het begin te lezen. Maar het kan ook door het doen van een free walking tour. Ik vond dit echt ontzettend interessant. Het gaf allerlei inzichten in de stad door iemand die er zelf woont. Een hernieuwde waardering voor de prachtige stad aan het water.

Let op: je moet van tevoren reserveren, want het kan vol raken om te voorkomen dat groepen te groot worden. In een populaire stad als Venetië is dit vaak het geval.

Rialtobrug

Misschien wel één van de bekendste bezienswaardigheden in Venetië: Ponte di Rialto of de Rialtobrug. Je kunt deze makkelijk vinden: volg gewoon de stroom met toeristen. Desondanks zou ik toch zeker een blik op de brug werpen.

De beroemde brug verbindt de wijken San Polo en San Marco, over de Canal Grande. In 1524 werd de houten brug die hier stond vervangen door een stenen exemplaar. Antonio da Ponte was verantwoordelijk voor het ontwerp. Tot 1854 was dit de enige plek waar je Canal Grande te voet kon oversteken.

De Rialtobrug is gratis te bezoeken en verbindt de wijken San Polo en San Marco.

Cannaregio

Mijn favoriete wijk in Venetië is Cannaregio. Deze wijk is verrassend rustig, terwijl hij wel prachtig is om te zien. Maak een heerlijke wandeling over Strada Nova, de hoofdstraat.

Cannaregio was de originele ghetto. Ghetto komt van het Ventiaanse getar (oprichten) of geto (metaalgieterij). In 1516 werden alle joden verplicht naar het eiland Ghetto Nuevo te verhuizen. Ze moesten herkenbare kleding dragen en kregen bepaalde economische en sociale nadelen. Veel joden vluchtten naar Venetië nadat ze werden verdreven uit Spanje en Portugal aan het einde van de vijftiende eeuw.

Het aantal joden groeide en er kwamen meer eilanden bij om te wonen (Ghetto Vecchio en Ghetto Nuovissimo). Napoleon was uiteindelijk degene die de wijk openbrak, maar pas in 1866 (toen Italië één werd) kregen joden ook gelijke rechten. Helaas is de joodse gemeenschap in Venetië nu terug naar enkele honderden door de grote deportaties in de Tweede Wereldoorlog.

Bezoek de eilanden zoals Murano en Burano

Ten noorden van Venetië liggen enkele eilanden die zeer zeker een bezoek waard zijn. De bekendste zijn Murano en Burano.

Murano is het glasblazerseiland. Hier kun je een glasblazerij bezoeken. De glasblazers werden hier naartoe gestuurd omdat de ovens brandgevaar voor Venetië veroorzaakten, waardoor ze samen op het eiland zitten. Het is een soort Venetië in het klein. En zelfs in het hoogseizoen is Murano een stuk rustiger dan Venetië.

Burano is bekend van haar prachtig gekleurde huisjes. En van het kant! Helaas wordt er steeds minder kant gemaakt, maar dat is de specialisatie van de bewoners van het eiland.

Je kunt een dagtrip naar de eilanden boeken. Het is echter een stuk goedkoper om met de vaporetto naar de eilanden te gaan. Houd er wel rekening mee dat je genoeg tijd neemt! Burano is bijvoorbeeld bijna een uur varen.

Je kunt de vaporetto naar de eilanden nemen vanaf halte Fondamente Novo. Hier neem je lijn 12.

Eiland San Giorgio Maggiore

Het staat op bijna ieders foto’s van Venetië, maar het eiland zelf bezoekt bijna niemand. En dat is jammer, want vanaf San Giorgio Maggiore heb je waanzinnig uitzicht op het San Marcoplein.

Op het eilandje staat niet veel: eigenlijk kun je vooral de kerk bekijken. De kerk heeft twee schilderijen van de beroemde schilder Tintoretto. Je kunt ook de campanile (toren) op. Hiervoor betaal je een klein bedrag.

Je bereikt San Giorgio Maggiore het makkelijkst met de vaporetto. Deze vertrekt vanaf het San Marcoplein, waarna dit eiland de volgende stop is.

Boekwinkel met boten

Wellicht heb je het al eens voorbij zien komen: boekwinkel Librairie Acqua Alta. In deze boekwinkel kun je in elk hoekje een boek vinden. Een deel ervan ligt in gondels, wat het een bijzondere ervaring maakt. En het is ook niet gek als je een kat tegen het lijft loopt.

Achterin, waar de boekwinkel het water raakt, zit een klein tuintje waar je foto’s kunt nemen op een trap vol boeken. Het is dus zeker geen onontdekt plekje, maar desondanks wél heel leuk!

Geniet van cicchetti en een aperitivo

Doe als de Ventianen doen en strijk neer op een terrasje met cicchetti. Wat het zijn? Een soort Venetiaanse versie van de tapas. Deze eet je vergezeld van een glas wijn of een Aperol Spritz, zoals veel Venetianen doen. Of gewoon een glas fris, zoals ik doe.

Rust even uit van je rondzwervingen en proef de sfeer van de stad. Je kunt dit natuurlijk ook doen in een rustigere wijk of op één van de eilanden.

Doe een tour over Canal Grande

De beste manier om Venetië te zien zonder zere voeten: een tour over Canal Grande. En de goedkoopste manier om dit te doen is met de vaporetto. Vooral als je voorin een plekje weet te scoren.

Maar hoe krijg je zo’n plekje? Neem de vaporetto eerst de andere kant op. Stap uit bij Tronchetto Mercato of zelfs nog een stop verder. Zorg in elk geval dat je nog voor het trein- en busstation zit. Daar wacht je op de vaporetto lijn 2 naar het San Marcoplein. Hier stap je op.

Maar waar kijk je dan precies naar? Ik raak hiervoor aan de podcast van Rick Stevens te downloaden. Je gaat dan voor The Grand Canal Cruise. Hij vertelt je, terwijl je vaart, meer over wat je onderweg ziet. Echt ontzettend leuk en leerzaam. Hij praat mee met de stops, dus je kunt hem pauzeren als de boot langer stilligt. En het is helemaal gratis!

Heb ik jou al kunnen overtuigen van de schoonheid van Venetië?

Delen of bewaren voor later?